Nog een kleine update vanop het klimfront. Ik weet dat ik beter zou werken en liefts niet te veel tijd verlies met bloggen (maar ik vind dit toch een uitstekend alternatief voor werken zo 'savonds vanop mijn zetel met mijn computer op mijn schoot...)
Vorig weekend, zondag, ben ik op klim-uitstap geweest. Een vriendin belde me vrijdag, vragend of ik een van haar oude 'climbing buddy' wil meenemen naar Eldorado Canyon, zo'n beetje het mekka van de klim-posse van Boulder in Colorado. Zij zit thuis vast met een shouder gewricht onsteking. Ik was al een paar keer in Eldo geweest, met Dave, met Emily, met Julie, dus waarom niet. Hij is een uitstekende klimmer uit California, had even last van de hoogte, maar dat hield hem niet tegen op de rotsen.
Dit was het plan, om daar in de verte te staan zo rond de middag (Yellow Spur, 5.9):
Ik kies klimroutes gebaseerd op kwaliteit, geschiedenis of gewoon omdat het echte klassiekers zijn. Yellow Spur had dit allemaal.
Om toch maar de hitte te vermijden zijn we om 6.45 'smorgens begonnen. Jammer genoeg ondervonden we dat plannen niet altijd vlotjes verlopen, en de route iets moeilijker was dan verwacht, dermee hebben we beslist om na de eerste stuk terug naar beneden te komen en toch een andere route te proberen en de volgende keer Yellow Spur af te werken. Die andere route, Rewritten, 5.8, was evenveel de moeite, gewoon een 'kinder, gentler version of Yellow Spur'. Dit was genoeg motivatie.
Nog altijd aan het lachen (halfweg...)
Veiligheid boven alles. Het is toch leuk dat hier in Amerika zoveel vaste ankers in de rotsen te vinden zijn, maakt het een stuk gemakkelijker om je te beveiligen, zelfs als het maar voor een 'belay stance' is (geen idee hoe je dit in het Nederlands vertaalt):
Dit was het zicht vanop de top, terugkijkend op Rébuffat's arete, een messcherpe rotsmuur. Prachtig stukje klimmen, van de bovenste plank zoals ze zouden zeggen.
Om af te sluiten, nog een fotootje van de canyon, vanop de top:
De rest van ons 12 uur durend avontuur zal ik je besparen, ik ben terug thuis, het was de moeite, en ik kan bijna mijn benen en armen terug bewegen...
Lieve
No comments:
Post a Comment